osią symetrii
Encyklopedia PWN
mat. przekształcenie afiniczne mające na płaszczyźnie (w przestrzeni) prostą (płaszczyznę) punktów stałych, nazywaną osią (płaszczyzną) symetrii skośnej, w którym dla pozostałych punktów środek odcinka łączącego punkt z jego obrazem w symetrii skośnej leży na osi (płaszczyźnie) symetrii skośnej, a wszystkie te odcinki mają ten sam kierunek;
prosta łącząca środki krzywizn powierzchni łamiących układu optycznego (powierzchni soczewek, zwierciadeł);
symetria osiowa, odbicie zwierciadlane, symetria względem prostej,
mat. przekształcenie płaszczyzny (przestrzeni) przyporządkowujące każdemu jej punktowi A punkt A′ symetryczny względem ustalonej prostej k (oś symetrii), co oznacza, że A i A′ leżą na tej samej prostej prostopadłej do k, po przeciwnych stronach k i w równej od k odległości.
